ជ័យជំនះដោយឆន្ទៈដែលចង់បានឯករាជ្យ ខ្លួនទីពឹងខ្លួន និងស្មារតីសាមគ្គីភាពអន្តរជាតិដ៏បរិសុទ្ធ
អត្ថបទទី១៖ ការលេចមុខជាពួកប្រតិកិរិយារបស់ខ្មែរក្រហម
កប.អនឡាញ - កាលពី ៤០ ឆ្នាំមុន កងទ័ព និងប្រជាជនវៀតណាមបានដណ្តើមយកបានជ័យជំនះក្នុងសង្គ្រាមការពារព្រំដែនភាគនិរតីនៃប្រទេស ហើយរួមជាមួយកងទ័ព និងប្រជាជនកម្ពុជាទទួលបានជ័យជំនេះលើរបបប្រល័យពូជសាសន៍ (ថ្ងៃទី ៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ / ថ្ងៃទី ៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៩)។ ដើម្បីអបអរសាទរព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ធំធេងនេះ កាសែតកងទ័ពប្រជាជនអនឡាញ សូមឧទ្ទេសនាមជាមួយមិត្តអ្នកអានអំពីអត្ថបទមួយចំនួនស្តីពី " ជ័យជំនះដោយឆន្ទៈដែលចង់បានឯករាជ្យ ខ្លួនទីពឹងខ្លួន និងស្មារតីសាមគ្គីភាពអន្តរជាតិដ៏បរិសុទ្ធ" ...
ពីយូរលង់មកហើយ ប្រជាជនវៀតណាម និងកម្ពុជាបានកសាងចំណងមិត្តភាព សាមគ្គីភាព ហើយរួមគ្នាធ្វើការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងសត្រូវរួម ជាពិសេសបានកៀកស្មាជាមួយគ្នា តស៊ូប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការឈ្លានពានរបស់អាណានិគមបារាំង និងពួកចក្រពត្តិអាមេរិក ដណ្តើមយកឯករាជ្យ សេរីភាពសម្រាប់ប្រទេសជាតិ។ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយការញុះញង់ពីពួកប្រតិកិរិយា បរទេសអមិត្ត ចាប់ពីប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនៃការតស៊ូប្រឆាំងនឹងចក្រពត្តិអាមេរិក (1970-1975) កងទ័ព ប៉ុល ពត បានធ្វើការវាយប្រហារ ចាប់ជំរិត និងសម្លាប់កម្មាភិបាល និងយុទ្ធជនវៀតណាមជាច្រើននាក់ដែលកំពុងបំពេញភារកិច្ចអន្តរជាតិនៅសមរភូមិកម្ពុជា ព្រមទាំង ពួកគេបានបំបែកបំបាក់ផ្ទៃក្នុងនៃអ្នកកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា។ គិតត្រឹមតែរយៈពេល ៦ខែ ដើមឆ្នាំ១៩៧៣ កងទ័ព ប៉ុល ពត បានសម្លាប់ និងធ្វើឲ្យរងរបួសកងទ័ពវៀតណាមចំនួន ១០៣ នាក់ ហើយបានចោប្លន់អាហារ និងអាវុធរាប់សិបតោនទៀតផង។
អនុវត្តល្បិចកលដែលចង់បំបែកបំបាក់ទំនាក់ទំនងសាមគ្គីភាព និងយុទ្ធសាមគ្គីរវាងប្រទេសទាំងបី កម្ពុជា - វៀតណាម - ឡាវនិយាយរួម និងរវាងវៀតណាម និងកម្ពុជានិយាយជាដោយឡែក នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ បន្ទាប់ពីបានឡើងកាន់អំណាច ប៉ុល ពត បានក្បត់បុព្វហេតុបដិវត្តន៍របស់ប្រជាជនកម្ពុជា និងបំផ្លាញប្រពៃណីសាមគ្គីភាព និងមិត្តភាពរបស់ប្រជាជននៃប្រទេសទាំងពីរ និងអនុវត្តគោលនយោបាយប្រល័យពូជសាសន៍នៅកម្ពុជា ព្រមទាំងឈ្លានពានតំបន់ព្រំដែនភាគនិរតីនៃប្រទេសវៀតណាម។
|
|
ប្រជាជនកម្ពុជាបានទៅភៀសខ្លួនជ្រកកោននៅតំបន់ព្រំដែនភាគនិរតីវៀតណាម ដើម្បីចៀសវាងការសម្លាប់របស់ខ្មែរក្រហម (រូបថត៖ vnanet.vn) |
ជាពិសេស នៅក្នុងប្រទេស ពួកគេបានជាប់កំហុសមួយយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរគឺអនុវត្តគោលនយោបាយប្រល័យពូជសាសន៍យ៉ាងព្រៃផ្សៃ បង្ខំឲ្យធ្វើការជាទម្ងន់ហួសពីកម្លាំង និងធ្វើទារុណកម្មយ៉ាងព្រៃផ្សៃចំពោះប្រជាជនកម្ពុជា ប្រែសាលារៀន និងវត្តអារាមទៅជាពន្ធនាគារ នៅគ្រប់ទីកន្លែងពោរពេញទៅដោយផ្នូរ ... គ្រាន់តែក្នុងរយៈពេល ៣ឆ្នាំ ៨ខែ និង ២០ថ្ងៃ (ពីខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ចុងឆ្នាំ១៩៧៨) របប ប៉ុល ពត បានសម្លាប់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាជិត ៣ លាននាក់ លុបបំបាត់ទីក្រុង លុបបំបាត់ការផលិតឧស្សាហកម្ម និងសិប្បកម្ម លុបបំបាត់រូបិយវត្ថុ និងពាណិជ្ជកម្ម ហើយធ្វើឱ្យកម្ពុជាប្រឈមមុខនឹងការប្រល័យពូជសាសន៍។ របបដ៏ឃោឃៅនេះបានធ្វើឱ្យប្រទេសកម្ពុជាគ្មានសេរីភាពក្នុងការធ្វើដំណើរ គ្មានសេរីភាពក្នុងការជួបប្រជុំ គ្មានសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ គ្មានសេរីភាពខាងជំនឿសាសនា គ្មានសេរីភាពក្នុងការអប់រំ គ្មានសេរីភាពក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ គ្មានមន្ទីរពេទ្យ គ្មានពាណិជ្ជកម្ម និងគ្មានវត្តអារាម ។ល។
ដោយទទួលបានការជួយគាំទ្រពីពួកប្រតិកិរិយាបរទេស ពួក ប៉ុល ពត បានវាយបំបែកបំបាក់ចំណងមិត្តភាព និងទំនាក់ទំនងមិត្តភាពជាប្រពៃណីយូរអង្វែងរវាងវៀតណាម និងកម្ពុជា។ ប៉ុនប៉ងមូលបង្កាច់វៀតណាម ញុះញង់គំនិតជាតិនិយមចង្អៀតចង្អល់ ញុះញង់ឱ្យមានការត្រួតពិនិត្យឡើងវិញនូវទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសទាំងពីរ ទាមទារឱ្យមានការរៀបចំឡើងវិញនូវខ្សែបណ្តោយព្រំដែនកម្ពុជា - វៀតណាម ហើយចាត់ទុកវៀតណាមជាសត្រូវលេខ១ដោយគ្មានហេតុផល ធ្វើការរំលោភបំពានលើតំបន់ព្រំដែនវៀតណាម និងសម្លាប់ជនស៊ីវិល។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ នៅពេលដែលប្រទេសវៀតណាមទើបតែឯករាជ្យប្រទេសជាតិ ប៉ុល ពត បានបញ្ជាឲ្យកងទ័ពឈ្លានពានកោះ និងតំបន់ព្រំដែននានានៅភាគនិរតីនៃប្រទេសវៀតណាម។ នៅថ្ងៃទី ៣ ខែឧសភា ឆ្នាំ១០៧៥ ពួក ប៉ុល ពត បានវាយដណ្តើមយកកោះ Phu Quoc ។ នៅថ្ងៃទី១០ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៥ ពួកគេបន្តវាយដណ្តើមយកកោះ Tho Chu ចាប់ខ្លួន និងសម្លាប់ជនស៊ីវិលជាង ៥០០ នាក់។ ឯនៅលើដីគោក ពួកគេបានរករឿងកងទ័ពការពារព្រំដែនវៀតណាម ញុះញង់ប្រជាជនផ្លាស់ប្តូរទីតាំងបង្គោលព្រំដែននៅតាមខេត្ត Tay Ninh ខេត្ត Kon Tum និងខេត្ត Dak Lak ។ នៅខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ពួកគេបានទន្ទ្រានចូលតំបន់ Pa Cham (Lo Co) និងទន្រ្ទានដីនៅតំបន់ Moc Bai, Khuoc, Vat Sa, Ta Not, Ta Bat របស់វៀតណាម។ នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៥ ដើមឆ្នាំ១៩៧៦ កងទ័ព ប៉ុល ពត បានទន្រ្ទានចូលទឹកដីវៀតណាម ដែលមានកន្លែងខ្លះ ពួកគេបានទន្រ្ទានចូលទឹកដីវៀតណាមជាង ១០ គីឡូម៉ែត្រ ដូចជានៅតំបន់ទន្លេ Sa Thay (Gia Lai, Kon Tum) ។
នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៦ មហាសន្និបាតលើកទី៤ នៃបក្សកុម្មុយនិស្តកម្ពុជា (ដោយ ប៉ុល ពត ជាលេខាធិការ) បានកំណត់ថា៖ «សោដនាដកម្មដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភបំផុតគឺវៀតណាម ... "។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ ដោយមានជំនួយពីខាងក្រៅ ប៉ុល ពត បានជម្រុញខ្លាំងសកម្មភាពយោធាដើម្បីវាយបំផ្លាញវៀតណាមនៅតាមព្រំដែនភាគនិរតី។ នៅចុងខែកុម្ភៈ ដើមខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧៦ កងទ័ព ប៉ុល ពត បានរករឿងនៅប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែនលេខ៧ និងលេខ៨ នៅ Bu Prang (Dak Lak) ។ នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៦ ពួកគេបានបង្កើនសកម្មភាពបង្កហេតុ និងរំលោភបំពានលើតំបន់ព្រំដែនភាគនិរតីនៃប្រទេសវៀតណាម។ នៅលើភូមិសាស្ត្រនៃយោធភូមិភាគទី៧ ពួកគេបានបង្កហេតុចំនួន ២៨០ ករណី និងរំលោភបំពានលើទីកន្លែងចំនួន២០ នៅតាមតំបន់ព្រំដែនវៀតណាម។ នៅក្នុងភូមិសាស្ត្រនៃយោធភូមិភាគទី៥ និងយោធភូមិភាគទី៩ ការទន្ទ្រានចូលទឹកដីវៀតណាមកាន់តែកើនឡើងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។
ទន្ទឹមនឹងការឈ្លានពាន ពួក ប៉ុល ពត បានបង្កើនការផ្សព្វផ្សាយ បង្ខូចរូបភាពរបស់វៀតណាម និងញុះញង់ការប្រឆាំងវៀតណាម ដែលចាត់ទុកវៀតណាមជា "សត្រូវដ៏យូរអង្វែង" និង "សត្រូវលេខ១" ។ ដោយយកលេះលាងសម្អាតផ្ទៃក្នុង ពួកគេបានធ្វើបែងចែកចំណាត់ថ្នាក់ប្រជាជន និងអនុវត្តការបោសសម្អាតផ្ទៃក្នុង ដែលផ្តោតលើកម្មាភិបាលដែលបានបណ្តុះបណ្តាលនៅវៀតណាម។
|
|
បងស្រី Duong Thi Nien (ខេត្ត Tay Ninh វៀតណាម) ឈឺចាប់ណាស់ ដោយឃើញផ្ទះ និងទ្រព្វសម្បត្តិត្រូវពួកខ្មែរក្រហមដុតបំផ្លាញចោល (រូបថត៖ vnanet.vn) |
រួមជាមួយការបង្កហេតុ និងការឈ្លានពានយ៉ាងឃោឃៅនៅតាមព្រំដែនភាគនិរតីវៀតណាម ក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំ (ចាប់ពីថ្ងៃទី៣០ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ថ្ងៃទី៣០ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧) ប៉ុល ពត បានរៀបចំសង្រ្គាមយ៉ាងមមាញឹក។ ពួកគេបានបែងចែកអង្គភាពរដ្ឋបាល រៀបចំរច្ចនាសម្ព័ន្ធអាជ្ញាធរឃុំ ស្រុក ខេត្ត តាមបែបយោធា ដើម្បីកម្ចាត់អ្នកដែលប្រឆាំង និងញុះញង់ការប្រឆាំងវៀតណាម ព្រមទាំងកសាងកងកម្លាំង ដោយអភិវឌ្ឍកងកំលាំងទ័ពស្រួច ពីកងពលធំចំនួន ៧ កង នៅពេលទើបតែបានរំដោះ ទៅជា ១២ កង និងកងកំលាំងមូលដ្ឋានរាប់ម៉ឺននាក់ទៀត ដែលក្នុងនោះ បានចាត់បញ្ជូនកងទ័ព និងគ្រឿងសំភារៈចំនួន ៤១% ទៅកាន់តំបន់ព្រំដែនជាប់នឹងវៀតណាម។ នៅខែមីនា និងមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧ កងទ័ព ប៉ុល ពត បានបើកសមយុទ្ធធ្វើដំណើរទ័ពនៅតាមបណ្តោយព្រំដែនជាប់នឹងប្រទេសវៀតណាម ដោយយកលេះថា "ការពារទប់ទល់តំបន់" និង "ធានាសន្តិសុខផ្ទៃក្នុង" ប៉ុន្តែការពិត គឺជាការបញ្ជូនកងទ័ពទៅកាន់តំបន់ព្រំដែន។ ប៉ុល ពត បានប្រកាសថា «ជម្លោះរវាងវៀតណាម និងកម្ពុជា គឺជាជម្លោះយុទ្ធសាស្ត្រ មិនអាចចុះសម្រុះសម្រួលបានឡើយ ហើយក៏មិនអាចដោះស្រាយដោយការចរចាទេ ដែលត្រូវប្រើវិធានការយោធាវិញ»។ នៅចុងខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧ ប៉ុល ពត បានបញ្ជូនកងពលធំចំនួន ៥ កង និងកាំភ្លើងធំ រថក្រោះរាប់រយគ្រឿងទៀតទៅកាន់តំបន់ព្រំដែនជាប់នឹងវៀតណាម អនុវត្តការឈ្លានពានដោយទ្រង់ទ្រាយធំលើតំបន់ព្រំដែនភាគនិរតីនៃប្រទេសវៀតណាម។
នៅរាត្រីថ្ងៃទី ៣០ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧ ឆ្លៀតពេលដែលកងទ័ព និងប្រជាជនវៀតណាមកំពុងប្រារព្ធខួបលើកទី២ នៃការរំដោះភាគខាងត្បូងវៀតណាម បង្រួបបង្រួមប្រទេសជាតិ ពួក ប៉ុល ពត បានបើកការវាយសម្រុកទៅលើតំបន់ព្រំដែនខេត្ត An Giang ចាប់ផ្ដើមសង្រ្គាមឈ្លានពានព្រំដែននិរតីវៀតណាម៕
បកប្រែដោយ Duy Hoan